Op 15 januari jl. is Bert van der Lans op 92-jarige leeftijd overleden. In zijn beroepsleven werkzaam bij de AMRO-bank, genoot hij plaatselijke en – vooral in juli – zelfs landelijke bekendheid als Vierdaagse-loper. Niemand volbracht deze afstandsmars vaker dan hij, en hij was een ware ambassadeur van het evenement.
Maar voor ons was hij eerst en vooral een Unionist. Hij voetbalde in het verleden zelf bij Union, en nadat hij zijn voetbalschoenen had opgeborgen bleef hij altijd betrokkenheid bij onze vereniging voelen. Nadat hij met voetballen was gestopt, bleef hij tot op hoge leeftijd tafeltennissen, en uiteraard wandelen – hoewel hij naar eigen zeggen lang niet zoveel trainde voor de Vierdaagse als men vaak dacht.
Hoezeer hij Unionist was en bleef, bleek ook toen zijn zoon Roy als kind wilde gaan voetballen: voor Bert was het vanzelfsprekend dat hij zijn zoon aanmeldde bij Union. Zeker in de jaren dat Roy in de jeugd speelde, kwam Bert nu en dan op De Kluis kijken; hij voelde zich er thuis, en vond het leuk een praatje te maken met bekenden die hij er ontmoette. Hij was stilletjes trots toen Roy in Union 1 debuteerde, maar niet iemand die dat uitbundig uitte.
Zijn betrokkenheid bij onze vereniging bleek ook uit zijn jarenlange lidmaatschap van de Vrienden van Union. Hij was een trouw bezoeker van de bijeenkomsten – behalve als hij moest tafeltennissen, want de actieve sport ging toch echt voor louter gezelligheid… Zijn laatste jaren waren niet gemakkelijk: hij werd geconfronteerd met het veel te jong overlijden van zijn zoon Roy, en met de verslechterende gezondheid van eerst zijn vrouw Ria en later van hemzelf. We gedenken hem in dankbaarheid – moge hij rusten in vrede.
Herman Simissen, mede namens,
Pieter Tromp, voorzitter Vrienden van Union
Marc Seveke, voorzitter vv Union
