• JVC Vets - Union: 2-1

    Union komt goed weg maar verzuimt om gelijk te spelen

    Bij een corner vroeg schrijver aan hun forse keeper: ‘We hadden de Beer van de Meer, ben jij de Fuik van Cuijk?’ Waarop hij op zijn zwemband klopte en gevat antwoordde: ‘Ik ben de Buuk van Cuuk’.
    Om vervolgens achteloos de corner boven alle koppen weg te plukken. Ja, die kon er wat van. Zoals alle JVC'ers trouwens. Dat team kent geen zwakke plekken en hun score qua fratsen is nihil. Gewoon een goed elftal. Overigens, ook wij scoorden nihil qua fratsen, ergo: er ontwikkelde zich een - oké, veteranenvoetbal - heel behoorlijke wedstrijd. Ook aldus grensrechter Corné na afloop.

    Warming-up
    Na 30 seconden maakte die laatste dus al rechtsomkeert en op de valreep ook Steven, slokken op de borrel. Toen hadden we er nog precies elf en Jeroen kalkte het volgende op het bord:

    Eerste helft
    Kennelijk hebben wij iets imponerends, want - let er maar eens op - bijna altijd zijn wij in de beginfase bovenliggend. Kan ook zijn dat die teams leper zijn en de kat uit de boom kijken. Ja dat, waarschijnlijk.
    Na onze kortdurende aanvangssuprematie (scoor je bij Scrabble een hattrick mee), werd JVC bovenliggend. Maar... wij stonden eigenlijk als een huis. Geen fratsen zoals gezegd, 100% naar de eigen kleur én... allemaal tot in het merg de wil om te winnen.

    Guido en Jos P. hadden het lastig tegen steeds drie of vier verdedigers en onze kansen waren te tellen op de vingers aan de verkeerde arm van de eenarmige bandiet.
    Ja, Jeroen streepte van afstand een keer op goal, maar de Buuk van Cuuk had geluk dat die bal een metertje naast ging.
    Maar ook JVC kreeg geen enkele kans, totdat wij 10 minuten voor rust effe niet opletten en er eentje bij ons schuin de zestien in kwam. Wij kennen de pluk-van-de-schoen-klasse van Jeroen, dus niemand maakte zich veel zorgen. Echter die spits gaf a. veel te vroeg dus verrassend b. keihard en c. perfect gemikt een punter. Onhoudbaar en toch wel out of the blue stond het 1-0.

    Maurits
    Eventjes waren wij het kwijt en in een scrimmage stopte en plukte Jeroen twee mega-kansen in even zovele seconden. Toen floot scheids Maurits voor rust. Hij speelde jaren bij JVC, maar deze fervente (ook) schaatser maakte een smak op het ijs, brak zijn heup en nam zo glansloos afscheid. ‘Heel jammer dat het zo moest gaan’, aldus realist Maurits, ‘maar vroeg of laat houdt het sowieso een keer op.’ Dat kon niet niet beaamd worden.

    Tweede helft
    Hetzelfde spelbeeld als in het eerste bedrijf, maar omdat bij ons iedereen va banque ging -er werden zelfs vuile meters gemaakt- hoefde Jeroen niet buitensporig op te treden. Toch moest hij een keer vissen, toen hun spits zich vrijkapte en de bal onhoudbaar in het kruis joeg.
    Maar ook stopte hij achteloos een penalty, nadat wij ongelukkig een tegenstander op de hakken liepen. Om de hoek stond Frans Hoek jalours te loeren en informeerde naar die Jetten. Maar we hebben gezegd dat we hem niet vrijgeven voor- hoe heet dat daar- Qatar. Ben je besodemieterd? Principes! Tenzij twintig passepartouts + vliegtickets, dan eh... sturen we een gepaste delegatie.

    Nog een kwartier. Wij kregen onze derde adem en het laatste deel was voor Union, al leverde dat voorlopig alleen corners op. Totdat. Ja... toen kwam die droomactie. Die dikke kanshebber voor Tor des Jahres. Nu al. Zo’n uniek moment dat je als speler maar zelden -of nooit- beleeft. Waar je vannacht heerlijk op gaat slapen. En die nog jaren later over je netvlies scheert...

    Dennis Dekkers - voor al uw Dynamiet
    Wat gebeurde er precies? Weet ik veel, in ieder geval was het Dennis. Die was weer eens mee over de as, metertje of acht buiten de zestien. Hoge afgeslagen bal, aanname met de borst en direct genadeloos volley. En toen vertraagde het beeld. De bal kreeg tegen de avondlijk intredende donkerte een komeetstaart en de geluiden daalden twee octaven tot traag gemompel. Alles in slomo. De bal tolde niet, op weg naar het kruis. Je had onderweg een potje kunnen dammen op de zwart-witte vlakken.
    En de Buuk van Cuuk keek er naar in stille adoratie en hij niet alleen: 2 - 1 en Dennis werd door zijn maten besprongen en bepoteld. En hij grijnsde van oor tot oor, 380 graden, ook achterlangs. En Union leefde weer. Het kon nog. En in de dying minutes leek het nog te gebeuren ook. Jeroen worstelde zich op de middenlijn los tegen drie man, ging alleen door over rechts en legde met passer en gradenboog een dot voor het doel. Was die er in gegaan, dan… ja dan.

    Derde helft
    In tegenstelling tot de voetballers, wint de clubkeet van Union het riant van die van JVC. Qua gezelligheid dan. En dat wil wat zeggen (hoewel Union aan de weg timmert).
    Maar aan de sportieve en humorvolle ontvangst van de JVC'ers lag het niet.

    Tot slot
    De linkshalf van dienst stelde vandaag proefondervindelijk vast dat, zijnde het gros van de amateurvoetballers rechtsbenig, ook het gros van de ballen - inderdaad - naar de linkervleugel wordt gespeeld. Hij kon danook zijn lol niet op.

    22-10-2022
    LeoE