• Veteranen in uitzwaaiwedstrijd voor Malaga ten onder

    Bij ons eerste doelpunt stuurde Guido heel subtiel Jeroen G. naar de achterlijn: die keek, legde voor op Wim en die schoot van dichtbij simpel binnen. Simpel? Nee hoor. Want als iets simpel lijkt, is het moeilijke al gedaan. Namelijk: wanneer verschijn ik op welke snelheid op welke plek? Daar is Willem heel leep in en zo stond het 1 - 1, want al na 5 minuten had Juliana Mill er eentje bij ons binnen liggen. En even zo easy maakten zij 1 - 2 en 1 - 3.

    Rust

    Met het oog op de wordingsgeschiedenis van enkele goals onderstreepte Jeroen J., niet voor het eerst, dat wij géén mandekking spelen, maar zônedekking*. Het verschil is kinderlijk eenvoudig en leider zou er bijzonder mee in zijn nopjes zijn dat iedereen voortaan in hetzelfde systeem speelt.

    Tweede helft

    Niet dat het aan per se onze defensie lag, hoor. Overal was er te weinig strijd en het spelen van de bal naar blauw nam af en toe hilarische vormen aan. Vanuit het middenveld weinig impulsen en voorin schoten we vooral met nat kruit. Inmiddels stond het al 1 - 4 toen Jeroen door ging over rechts en Corné kansrijk aanspeelde. Die gaf een afdraaiend gelobt schot in het verre kruis: 2 - 4 en die mocht in een lijstje. Wij verprutsten nog een paar goeie kansen en van onze tweedelijnsschoten werden ze vooral bij ‘t hockey nerveus. Het slotakkoord was voor Juliana Mill. Daar liep er eentje rond, die wás me een potje snel. Daar was Nellie Cooman een uur voor in de regen gaan staan, op één been. Hij Miep-Miepte weg in de diepte, legde breed voor de doelmond en daar tikten zij de 2 - 5 binnen. Verdiend.

    Man of the Match?

    Dat was Jo. Uitstekend gefloten, nadat hij ’s ochtend ook al een juniorenwedstrijd had geleid. Petje af.

    Malaga

    Daar spelen wij volgende week onze jaarlijkse interland. Dit keer tegen Los Veteranos van Romaluz CF. Bij het nabier riep iemand een ‘spannend pakje’ te zullen kopen. Voor thuis. Onduidelijk bleef wat daarmee werd bedoeld, dus we rikraaiden wat af:

    • Een veel te strak zittende outfit voor 50+ moutainbikers?
    • Een pakketje illegale Cobra’s voor Oud & Nieuw?
    • Een Spiderman-suit voor de Carnaval?
    • Een fles Remy Martin’s Black Pearl Louis XIII van € 7.000 per fles?
    • Of eh, wellicht een bunny kostuumpje?

    Nou, dat laatste vast niet. Veteranen en bunny’s? Nèh, dat combineert niet. Thuis.

    16-9-2018, Leo E.


    *) Zelfs Wikipedia kent dus het verschil. En daar ten overvloede aan toevoegend: zônedekking wil vooral zeggen dat we niet als een blinde klit dwars door de linies achter ‘onze man’ aan hollen. Dan ontstaat er op de eigen positie namelijk een wagenwijd gat, daar duikt steevast een tegenstander in, die trekt een centrale verdediger uit z’n positie en dan komt de laatste man 1 op 1 of zelfs 1 op 2 te staan. Gevolg, boem, tegengoal. Het basis bewegingspatroon bij zônedekking is hier te zien. Simpel, effectief en -niet onbelangrijk-energiebesparend.