Grensoverschrijdend
Eh… beter: grensverleggend, dat waren wij vandaag, want HBV was op oorlogssterkte en toch speelden wij ze grotendeels koekkoek. Da’s bijzonder tegen deze sterke en snelle ploeg. Al moet gezegd worden dat bij HBV hun-en-onze vriend Maurice ontbrak. Hij was als beroeps op een of andere linke oefening. Wel tof van hem trouwens: wij fijn lol trappen, terwijl hij Poetin’s Penose in het snotje houdt.

Hoezo dan 1 - 1..?
Ja, zij kwamen in de eerste helft twee keer gevaarlijk bij ons en scoren de onhoudbare 0 - 1. Maar ommezijds hadden wij er bij hun best een paar in mogen leggen.
Slechts een stukje van de eerste helft was HBV -soort van- bovenliggend, maar tegen onze achterhoede van Ruud, Dennis, Frans en Rob J. is het vrij lastig kersen plukken. Zeker als ook Christian Rademaker zijn debuut (toch?) maakt in ons centrum. Die kun je om een boodschap sturen. De blessées op de bank zagen hoe hij ook zonder bal urgent voetbalde door leep in gaten te stappen, rugdekking te geven en druk te zetten op middenvelders die (niet dus) een gevaarlijke bal gingen geven. Snel, sterk in de duels en zinnige voortzettingen, ook dat nog. (Zo genoeg -terechte- lof Christian, om snel toe te treden tot de Vets?).
Ook in de andere linies werd als geheel zeer behoorlijk gevoetbald. Al schampte HBV stiekem nog wel een keertje ons buitenkant-kruis...

Rust
Het vaste recept: thee en mopperen.

Tweede helft
Jeroen-keeper maakte lage dertigers door de zestien om een bietje warm te blijven. HBV kwam er amper meer uit en onze kansen stapelden zich op. Echter, ondanks een fikse bank wissels, hadden wij een 19-jarige nodig om de gelijkmaker aan te tekenen. RobJ stak Corné rechts de hoek in, die frommelkontte zich knap vrij en legde terug op de zestien, vanwaar Jay Hendriks -zoon van Manke Nelis- de gelijkmaker binnenschoot. Die hele actie was een bij ons vaak over het hoofd geziene kansverbeteraar: nie’ doormeuen, simpel terugleggen op de zestien, boem-goal.

Meuen
Dat woord bestaat officieel niet, al weten wij Nimwegenuiren precies wat het betekent, namelijk zin- en resultaatloos pingelen. Volgens de Friezen bestaat het woord wél, immers: Esj de freëe wochjen, den kreeken de meuën. Maar zij schrijven het met een trema en dat is dan weer fout, want een trema gebruik je alleen op klinkers die zonder trema tot een andere klank zouden leiden, zoals ruïne of reünie. Of Luciën.

Derde helft
Het domein van Koning Humor.

• Cees, zoals onlangs Frans, zette een paar verjaardagspitchers op tafel. Bijna zongen we voor hem;
• Jeroen G. houdt niet van kaasouffléetjes en sneller dan dat hij van flank wisselt, wisselde hij een schaal van die (inderdaad gore) envelopjes voor eentje met fritué-divèrs;
• Luciën plaagde er lachend eentje: ‘Zoals jij blèrde leek het wel of je ene been twintig meter verderop lag.’

Steven en Louis
Steve’ was al even aan de beurt om -weer- het veld in te komen, maar zei: ‘Ik wil graag en ga zo ook wel, maar ik zit er vandaag niet heel goed in. We spelen nu lekker, dus laat de jongens maar.’

Dat is die krachtige wij-mentaliteit waar Van Gaal succes mee gaat halen. Precies wat hij bedoelde toen hij stamelde: ‘Met dis team, I tink we ken come an end...’

LeoE.
19-11-2022