• Union Vets - Juliana: 4-2

    Veteranen etaleren topvorm met clash tegen Vrouwen1 op komst. 

    Seveke 
    Onder het toeziend oog van Feursitter Marc valt er na 7 minuten een bal voor de maat 44 van Geert en die schuift droog 1–0 binnen. Maar ja, als wij scoren komt die minute after. Die zwijmelminuut, waarin wij traditioneel op ons alleronscherpst zijn. En zo lag 60 seconden later de bal er al aan de andere kant in. Die speler raakte de knikker keiberoerd, of van richting veranderd en dat zijnmeestal goals: hobbelend rolde het leder in de verre hoek, terwijl Jeroen playbackte naarandere hoek: 1-1.

    Niland
    Geval apart. Maanden absent en emmerend met een foute pees. Paar keer halve wedstrijd meegedaan, maar als vanouds kerft hij weer in de totempaal. Die tweede van hem krijgt het predikaat ‘achterlijk’. Of eigenlijk ‘Zlatan’. Want je verzint het niet, de 16-meter lijn al ruim gepasseerd, ver weg, metertje of zeven van de zijlijn. Hij kijkt waar die keeper staat en geeft een bal van, wat is het, 40 meter buitenkant rechts in het verre kruis: 2-1. Achterlijk. Zlatan.

    Jansen
    Corné liep ook niet gek te ballen. Dreh- und Angelpunkt noemen ze dat hiernaast. Dreigend, kappend en is altijd te vinden waar het brandt. Ter hoogte van de stip viel er een kluts voor zijn 44-er. Flats: 3-1. Weelde. Want dit is wel Juliana, traditioneel een harde noot voor ons. Maar nu kraakten ze toch. Zou het aan hun shirts liggen? Witte kous, blauwe broek, wit shirt. Beetje uit-shirt Italia. Nou van Italia hebben wij nog nooit verloren, dus… Maar nee. Even later weer een frommelgoal van Juliana: 3-2.

    Kreutzer
    Soms hoor je: Pim, simpel spelen! Maar vandaag deed hij het onsimpel: lepe en diepe passjes, steekballen, duels winnen. Geen spectaculaire actie of zo, maar hij zette meerdere spelers in hun kracht. Da’s ook spectaculair.

    Nederpel
    Ging lopen rechtsbacken en maakte daar ieder Italianer het leven zuur. Zowaar sprintduellerend. Pieter, man! Ging er toch een tijdje vanaf vanwege een pijnlijk molecuultje. Daar werden de zwaargeblesseerden in de dug-out niet warm of koud van. Maar... na lang onder Corona te hebben geleden, is onze Abcoudenees weer helemaal terug waar we hem willen hebben.

    Mulder
    Co-writer. Ko Raaiter, vanaf heden. Die moet ik eigenlijk te vriend houden. Maar boeit me niks, mij spaart ‘ie ook nooit. Dus hier twee key-moments van hem: eerst pikt ‘ie een balletje uit de lucht en houdt hem brutaal hoog. Beetje Gerrie Mühren destijds bij Real Madrid. Alleen deed die het surplace, terwijl Ko Raaiter zowat een 360-er maakte rond de middencirkel. In de tweede helft een doorbraak bij ons. Eentje alleen op Jeroen af en er kwam een keiharde krul in de verre hoek, ware het niet dat Ko er een ultiem been tussen stak.

    Jansen weer
    Vlak voor rust pikt ‘ie een bal op, rechts over de middenlijn. Begint aan een rush, zet tot in de 16 zijn hele hebben en houden in tegen tackles en bodychecks en schuift hard binnen in de verre hoek: 4-2.

    Hendriks
    Soms zorgelijke twijfels rond de come-back van deze harde. En al is ‘ie nog niet op z’n oude snelheid, van week tot week zie je een click hoger in zijn niveau. Achterlijk knap?

    Voss
    Sandra, die eerst natuurlijk. Canon nonchalant aan de schouder. Beetje Paul Huf. Komt Fred tijdens de warming-up naar haar toe: Ga je foto’s maken? Dan kam ik effe mijn haar. Voss, Emiel dan. Had niet in de gaten hoe creatief hij speelde. Hij + loopwonder Pim = 3. Echter brommend en mokkend pakte hij tussendoor toch de nodige bankminuten, want ook Miel had een atoompje dat pijn deed.

    Peters, Jos
    Net als het rijtje hieronder, gewoon goed gespeeld. Maar dit keer een staartje, want waar Jos zijn eerste wedstrijden meteen opleukte met goals en assist, moet hij nu alweer stoppen. ‘Een optelsom’, aldus de sympathieke Jos, ‘allereerst telkens die blessures, verder belangrijke activiteiten van de kids niet willen missen en wat voetbaldingetjes als speeltijd en -positie...’ Jammer voor het team, want voetballend bracht hij altijd iets extra’s.

    Ruud, Guido, Dennis, Eut en Ward
    Deden die iets opzienbarends? Nou, die speelden gewoon goed en dan geldt de Wet van Meden, Perzen en Leetje: als iedereen z’n eigen niveau aantikt, winnen wij alles.

    Alles?
    Ja alles. Ook de derde helft die we nog nooit van Juliana wonnen, zelfs niet op onze eigen Kluis. Vandaag wel. Maar misschien gingen zij iets koels drinken in Malden, in plaats van wat er bij ons uit de spuigaten liep...

    28-05-2023, LeoE