De roodzwarten bleken bepaald geen angsthazen tijdens de avondwedstrijd in de Jan Massinkhal tegen Angstgegner-hoofdklasser ESA uit Arnhem. Frank en vrij, met beweeglijke aanvoerder Rifka Hofman voorop, ging vanaf de eerste minuut de beuk erin. Toch kon het pittige ESA al na vier minuten de 0-1 aantekenen. Maar marechaussee Sonja, veelal met overleg voetballend, kon vlak daarna met een goed geplaatste treffer de stand gelijk trekken:1-1.
Bij beide ploegen ging, typerend voor goed zaalvoetbal, de bal vlot van voet naar voet. Uitstekende Unionkeeper Ankie en spelverdeler Jessie van ESA moesten vol aan de bak. De Arnhemse gasten hadden de mazzel dat een ketser via een Unionbeen Ankie toch verraste:1-2. Maar vanuit een moeilijke hoek maakte Union na een kwartier toch gelijk en wist Rifka de 3-2 erin te prikken. Ingrid passeerde ook nog eens met een magistrale passeerbeweging de ESA-achterhoede, maar kon toch niet afronden. Jamie zag bovendien haar inzet langs de verkeerde kant van de paal vliegen.
Na een rustpauze - welverdiend want het intensieve zaalvoetbal vergt veel van het uithoudingsvermogen van de speelsters ondanks de vele wissels - werd de wedstrijd weer met in hoog tempo opgezette combinaties voortgezet. ESA kwam nu wat vaker aan aanvallen toe. De Unionisten hadden de pech dat voor de tweede keer een ketser via een scheenbeen achter keeper Ankie belandde: 3-3.
Vlak voordat uitstekende scheids John Heemstra ging affluiten werd een soepel lopende aanval over drie schijven via een Arnhemse verdedigster afgeblokt. De bal passeerde vervolgens de te ver opgedrongen roodzwarte verdediging en dus kon een gretige Arnhemse spits dit buitenkansje alsnog benutten:3-4. Union legde dus het loodje en was toch het haasje. De reactie van op de bank van de geblesseerde Unionspeelster c.q. -coach was typerend voor de prettige sfeer van de zaalvoetbalsters: "Jammer dames; maar goed gespeeld!"

THA,
VERSLAGGEVER TE VELDE