• Veteranen Juliana SES (of SES Juliana, daar zijn ze nog niet uit) - vv Union: 2 - 0

    Op De Kluis sprak Fred nog omineuze woorden: ‘kom, we gaan effe 3 punten ophalen’. Dat was de goden verzoeken...

    Leider Jeroen moest wederom supersub Eut charteren om pakweg 12½ speler te kunnen inzetten. ‘De animo voor het jaaruitje is een stuk groter’, merkte er eentje spitsvondig op. Inderdaad meldden zich deze week liefst 22 Vets aan voor de pretgang naar Valencia. Althans... Corona volente, want het boeken van een vliegmachine - ook hier niemand een spoortje schaamte - is door de organisatie nog effe uitgesteld...

    Fusie
    We speelden tegen het juist vanochtend gefuseerde Juliana Mill / SES Langenboom. Hun Vets hebben van een probleem een kans gemaakt en een prima elftal gemixt. De eerste helft ging het gelijk op. Wij worstelden meer met de klamme klei dan zij, want het spelen naar de verkeerde kleur nam bij ons soms virale proporties aan. En als we zeggen verkeerde kleur, dan bedoelen we verkeerde kleur, te weten geel-zwart gestreept shirt en zwarte broek. Klinkt als...
    Heddy en zijn counterpart pakten waar nodig ballen en dus gingen we met een zaadloze 0-0 aan de thee. Fijn dat Hedje wekelijks paraat is, nu we al zo lang JJ en Adje ontberen.

    Eén hardnekkig euveltje bij ons: de balcoaching. Gaat het wekelijks over in de dug-out. Naar verluidt, want schrijver toeft daar natuurlijk nooit. Gaat over het gebrek aan coaching. In principe is de dichtstbij zijnde medespeler degene die de ontvangende man moet coachen op wat er in diens rug gebeurt. Heel ingewikkeld is dat niet: er zit er een in zijn rug of er zit er geen. In beide gevallen moeten we niet leuk toezien maar roepen. Simple comme bonjour. Leidt de ontvanger balverlies door gebrek aan coaching dan moet de zwijger van zichzelf balen. ‘n Leerpuntje waar JJ telkens weer op wijst (en zeg niet dat je dat niet hoort). Dus laten we - ondanks ons collectieve autoriteitsprobleem - gewoon eens doen wat de leider aanreikt.

    Rust
    Wij denken dat Juliana en SES ook hun kantinevoorraden hebben samengevoegd, want de thee was sterk genoeg om een nieuw clubhuis mee te metselen.

    Tweede helft
    We hadden een ijzersterke, deels charmante, bank. Te weten Margje en de geblesseerde Jos. De eerste kwam natuurlijk om die rode godenzonen eens te zien spelen. Eén rode zoon in het bijzonder, haar vent Rob. En die stelde haar niet teleur, want hij ging als een raket. En schroomde niet om die bloedsnelle nr. 23 enkele malen onomfloerst te stoppen. Ja dat knoepte flink af en toe.
    Zo klonk ook die natrap waarmee wij 15 minuten voor tijd een penalty tegen kregen. De scheids kon in het inmiddels halfduister de juiste kleur kaart niet vinden, anders was het infra-rood geweest. Vond veroorzaker zelf ook na afloop, dus da’s dan wel weer netjes.

    Verder klonk de feedback dat wij het schieten uit kansloze posities een tikje zouden kunnen matigen. Enfin... nadat JuSes (zo mijn suggestie voor hun nieuwe naam) de 2 - 0 had aangetekend trokken wij op de valreep nog een paar maal hun 16 in. Corné kapte zich vrij en ging alleen op de keeper af, maar werd vanachter meedogenloos neergeschopt. Het echode door Langenboom: knoep-oep-oep-oep. Dat was ook infra-rood. Wát... deep-purple, ultra-violet. Twee van ons liepen er pal bij en klommen zowat in de scheids. Maar die vertikte, ja verrekte het om die bal te leggen waar hij hoorde. Uit arren moede floot hij maar af. Lekker jong.
    Nou ja, al met al niet slecht gespeeld, maar vandaag niet goed genoeg voor een punt.

    Goeie gasten, die van JuSes en na afloop gingen we zorgenloos handenschuddend het veld af. En dat terwijl foeballers -Jan Wouters- het ellebogen toch hebben uitgevonden...

    7-3-2020,
    LeoE