Het kan verkeren. De ene week speel je de sterren van de spreekwoordelijke hemel. De week erna ga je ongegeneerd kopje onder. Met 0-6 gingen de Union-veteranen er zaterdag 18 november vanaf tegen HBV uit Beers. Dan starten we nu met het opsommen van alle redenen waarom het dit keer niet wilde lukken.

Het weer
Zelden is er vaker op Buienradar gekeken dan deze zaterdag. Om half vijf wordt het droog. Nee, om vijf uur wordt het droog. Eind van het liedje was dat het helemaal niet droog werd. Sterker nog, het werd alleen maar natter. De regen waaide soms horizontaal over het veld. Dat zagen we toen we vanuit de kleedkamergang naar buiten keken. Reden waarom we een deel van de warming-up in het warme en droge kleedhok afwerkten. Tot overmaat bleek onze verder perfecte nieuwe outfit, niet waterdicht. Waardoor we na het laatste fluitsignaal letterlijk afdropen.

De tegenstander
De tegenstander uit het Brabantse Beers is een oude bekende. We spelen al jaren tegen elkaar. Voorheen waren zij vaak het sterkst. De laatste jaren wonnen wij de onderlinge potjes. En nu zij dus weer. HBV is een goed voetballende ploeg. Prima kerels en zij waren even nat als wij. Hun overwinning was geenszins geflatteerd. Ze schoten ze er mooi in.

Zieken en geblesseerden
Vlak voor aanvang verliet keeper Jeroen ziek De Kluis. Ad nam niet alleen zijn plek onder de lat over, maar pakte ook het leiderschap. Beide taken met vervulde hij met verve. Het viel ons op dat hij zich in de goal net zo kan opwinden als Jeroen. Dus dat zat allemaal wel snor. Verder misten we onze altijd aanwezige sterkhouder Jeroen G. op het middenveld. Hij zat met een dikke knie bij de kachel. Nadat Geert en Eut in de tweede helft uitvielen, voltooiden we de wedstrijd met tien man. En daarbij tellen we Corné op halve kracht mee. Gelukkig overleefde Ruud een aanslag op zijn achillespees en kon hij de wedstrijd uitspelen.

De rust
Bij 0-2 zochten we de kleedkamer op. De tijd dat we ons in de rust konden laven aan een bakkie warme thee, ligt helaas al een tijdje achter ons. Ranja is een noodzakelijk alternatief. Als dat er is. Met moeite werden er in de pauze achter de bar jerrycan, kannen en bekers tevoorschijn gehaald. Waardoor we vlak voordat we weer op moesten, nog net een laf bekertje siroop naar binnen konden gieten. 

Het licht
Ons hoofdveld is voorzien van mooie led-verlichting. Voordeel ervan is dat je die straffeloos kunt aan- en uitschakelen. Dat was vroeger wel anders. Toen moesten de lampen eerst tien minuten afkoelen, voordat je ze weer kon inschakelen. De led-verlichting is aangesloten op de computer. Daar zit ook een waarschuwingsstand voor een nederlaag op. Reden waarom de mast rechtsachterin op knipperen stond. Geert had een goede kans. “Maar ja, net toen ik wilde schieten, viel het licht even uit”, verklaarde hij achteraf de nul op het scorebord.

Aan wie lag het niet?
Aan alles en iedereen die hierboven niet genoemd is, lag het dus niet. Scheidsrechter Kees hield als enige Unionist het hoofd boven water. Aan de cornervlaggen lag het ook niet. Die wapperden fier in de wind. De lat hield een bal van Beers tegen. Het fietsenhok ontfermde zich liefdevol over een afzwaaier.

Tot slot
Na afloop waren we het roerend met elkaar eens. Wat een ‘piep’-wedstrijd. We dronken nog even een biertje. We hadden het over van alles, maar meden het onderwerp wedstrijd. En zo gingen we toch met een goed gemoed naar huis. Want dat is ook het mooie van voetballen op leeftijd. We zijn dingen heel snel weer vergeten.

WiM, 19-11-2023