Want tijdens het seizoen was er een trainerswissel en ja, dan kraakt en piept er dus iets. Trainersduo Mark en Hayo kreeg de trein terug in het spoor. Vorige week pakte Union tegen kampioen Alverna een dik verdiend punt. Vandaag, het rechstreekse promo-duel tegen WVW. Op doelsdaldo had Union 6 goals voorsprong, maar je weet nooit hoe zoiets uitpakt. Maar Weurt bleek kansloos, zeker toen ze met tien vrouwen kwamen te staan (geen bank door de vele blessures).

Koekkoek
Speelde Union ze dan koekkoek? Dat dan weer niet, al was Rood natuurlijk dominant. Veel schoten uit de tweede, soms derde lijn, maar te weinig uitgespeelde mogelijkheden. En WVW verdedigde stug en kundig.
Maar na een half uur maakte Ella aan alle niet-meer-bestaande twijfel een eind. Op een afvallende bal buiten de 16 haalde ze uit en bam: daar hing de 0-1 tegen het geblokte nylon. En langs de lijn rolden de supporters het overwinningsdoek alvast uit...

Tweede helft
Zelfde spelbeeld: Union sterker, WVW counterend. En uit dat ene kansje, je weet wel die altijd komt, maakten zij 10 minuten voor tijd 1-1. Een smetje op het seizoensslot zou dat zijn, maar daar dacht Judith echt anders over. Ze werd ter hoogte van de verre paal aangespeeld, legde ‘m goed en schoot genadeloos strak binnen: 1-2 en seconden later was het afgelopen. Armen vlogen de lucht in, vrouwen vlogen elkaar om de hals, champagne vloog in het rond en vogels vlogen verschikt op van het kabaal: ‘Mark bedankt... Hayo bedankt’ schalde over het veld en terecht.

En de feestvreugde was zelfs wederzijds, want de sportieve Weurtsen pakten mooi de nacompetitie.

21-05-2023,
LeoE