In het subtropische Heijen zaten de mussen met factor 50 in de dakgoot, maar het werd ze te heet onder de voeten.

Corné had Roelof, met het oog op onze magere bezetting, in een van honing en wierook doordrenkte app gevraagd of hij weer mee wilde doen. Dat deed hij en zijn beloning volgde al na vijf minuten toen hij uit een corner de 0-1 tegen de touwen kopknalde. En even later nam hij er nog een, vól uit de lucht. Maar die bal ging zo diepzinnig het bos in dat Wolf 1 die zich daar nét wilde vestigen, in volle galopkak terugkeerde naar de Veluwe. Scouts dichten Roelof een basisplaats toe bij Vets1 volgend jaar, mits hij de stijgende lijn vasthoudt.

Over en weer waren er kansen, Jeroen kreeg er twee voor zijn neus, maar hield de stoep schoon. Geert werd door Corné met een zeer fraaie one-touch buitenkantvoet vrijelijk keepwaarts gestuurd. Geerts’ lepe lob was echter stronteigenwijs en ging langs de verkeerde paalkant.
Afgezien van soms wat kleurenblindheid was er voor ons geen vuiltje aan de Limburger lucht, zij het dan dat we eens en voor al moeten afspreken: in de achterste linie mandekking of zonedekking? Schrijver wilde hier de essentialia nog één keertje over het voetlicht brengen, maar heeft dat hele stuk toch maar gedeletet en verwijst kortheidshalve naar dit hier.

Mandekking op een backpositie: waarom vooral niet?
Want hoe A-B-C was het Heijer trucje? Over onze beide vleugels stond het potdicht. Zodanig dat Dennis op zijn gemak onrust kon stoken in de voorste linies. Ook wel logisch want zij speelden 4-4-2, dus Dick, Fred en Frans hadden het achterin goed staan.
Maar één minuut voor rust haalde Heijen dus de hoge hoed uit het konijn: hun man over de as hield de bal even aan de voet, hun rechterspits trok overdwars naar de andere kant en onze linksback - in opdracht - sjouwde helemaal met hem mee, aldus een rangeerterrein aan open ruimte weggevend. Dus kreeg hun opkomende re-middenvelder de bal hoekwaarts gespeeld. Hij kwam op zijn gemakkie aan wandelen, herfstbloemetje achter zijn oor, grassprietje in de mondhoek, legde de bal een keer of vijf goed en krulde loepzuiver voor: 2-1.
De 1-1 viel iets eerder al, uit een harde schuiver toen wij buiten de zestien de bal effe niet weggeklutst kregen.

Stokpaardjes
Zo, schrijver heeft ze beide bereden (volgende week overhoring: 1. buitenkantvoet = superieure balbehandeling en 2. mandekking achterin = uit den heel erg boze). Nu verder met het fraais.

Barry 2.0
Waar men tijdens de rust tactische diepzinnigheid en doorwrochte omzettingen verwachtte, ging het vooral over Barry 2.0 aka Ad van Hassel. Liet hij de kapper recent nog zijn grijze sisalbrij terugknippen tot een coupe die hem boybandachtige looks verschafte, kwam hij vandaag aan met een meerdaags baardgewas op kinnebak en halsgewelf. Tot in de kantine gingen de grappen over Captain Iglo, SantaClaus en of hij rond 5 december z’n mijter mee wil nemen.

Tweede helft
Al de eerste minuut pikte Pieter de bal op en stak hem fraai door twee linies heen. Een wirwar van snelle tiktaks volgde, afgerond door een droge binnenschuiver van Jeroen:
2-2. Nadat Frans een wisseltje pakte trad Jeroen nog een paar keer zinvol op, centraal achterin.
In tegenstelling tot de eerste helft speelde Union bijna alles naar rood. Dat hielp. Over rechts werden Guido en Geert een paar keer lekker diep gestuurd. Dat leidde tot kansen, zij het dan dat Heijen niet schroomde om er een paar zagende slidings in te gooien.
Maar Geert volhardde en ontweek de zoveelste zaag met een peristaltische beweging, ging vanaf rechts de zestien in, lokte de keeper uit zijn tent en zag de bijsluitende Corné voor leeg doel staan. Balletje breed: 2-3 en al met al verdiend.

Kleedkamer 1 en 2
Kleedkamer 2, daar zaten de laatkomers. Ze hadden al gezegd: oh, hier zitten de doelpuntenmakers. Dat bleek te kloppen en op dringend verzoek van kleedkamer 2 staat dat in dit verslag. Tevens meende kleedkamer 2 dat in 1 niemand dorst zou hebben, want daar zaten alleen waterdragers. Schrijver wil niet stoken, hij legt slechts verslag.

Emiel en Pim
Beiden niet gebaard, toch een taart. Pim terug van een blessure, maakte weer peilloos belangrijke meters en stuurde veel dieps over rechts. Miel, compenseerde Pims’ meters ruimschoots en begon met een bal naar blauw. Die kun je maar gehad hebben, dacht hij maar ook dat compenseerde hij ruimschoots met bekeken spel. Pim heeft trouwens meer grijze kit aan zijn handen dan in de voegen van zijn 147 raamkozijnen.

Twee absenties
Behalve ‘amputatie’ of ‘vliegtuig gekaapt’ accepteerde schrijver nimmer enig excuus om niet te foeballe. Tot vandaag. ‘Wij zijn naar een beurs’. Welke dan? ‘Kamasutra’. En nog waar ook. Briljant.

CO2-uitstoot
De Gemeente Gennep heeft ons, Union-Vets, verzocht ons voortaan te gedragen overeenkomstig onze eigen, Nijmeegse dieselbuspolitiek. Concreet: of we voortaan niet meer met 14 man in 12 auto’s naar Heijen willen komen. Daarop hebben wij inmiddels schriftelijk gereageerd met: eh… oei, tja, pfoe…

Richard Keuninx
Lang zal hij leven (3x) in de gloria (3x) hieperdepiep hoera (3x). Richard is jarig vandaag en dat wilden z’n maten weten door keer op keer voor hem te zingen. Loeihard. En soms in dezelfde toonsoort. Waarschijnlijk in de hoop dat hij een rondje gaf. Nou, wij zongen één keer mee, ook loeihard en bam: daar hadden we een paar rondjes bruin fruit en een megablad bier te pakken. Wij scandeerden voor Richard: Saluti di probati - hangt ‘ie niet dan staat ‘ie - hupsakee daar gaat ‘ie..! Kon hij wel waarderen.
Richard’s maten fluisterden ons vals in: hij was dat van die zaagslidings, wij plagen hem daar wel eens mee. En of we dat in het verslag wilden zetten. Maar sorry mannen, wij van Union vonden Richard eigenlijk met kop en schouders er boven uit steken: intelligente, stijlvolle voetballer, mooie trap.
En dat zeggen we heus niet vanwege dat bruine fruit plus bier.

VV Heijen. Het zouden onze vrienden kunnen zijn. Wat? Dat zijn ze al.

26-20-2024,
LeoE