Op dinsdag 22 juli 2025 is Joost Gilissen overleden. Een icoon van de club heeft zijn lidmaatschap beรซindigd.
Het is ondoenlijk om hier op te noemen wat hij allemaal heeft gedaan, omdat het teveel is om op te noemen. Maar volgens mij ook omdat Joost een dergelijke eerbetoon helemaal niet zou hebben gewild.
Joost stond liever niet op de voorgrond, maar zorgde en faciliteerde. Was er even niemand om een taak uit te voeren, dan deed hij het gewoon. Het bestuur en alle leden en oud-leden zijn Joost grote, grote dank verschuldigd voor alles wat hij voor de club heeft gedaan en voor alles wat hij voor Union heeft betekend.
Hij was een clubman in hart en nieren met specifiek aandacht voor het recreatie-voetbal en de jeugd in zijn algemeenheid. Union is meer dan voetbal en die boodschap droeg hij vaak en veel uit in woord en daad. Het ging Joost om het verenigingsgevoel en hij deed er alles aan om dat met name bij de jeugd te bevorderen.
Joost had een kenmerkende, licht ironische humor. Dat gebruikte hij om kritiek op mensen, die zich te belangrijk voordeden, te kunnen uiten. Zijn schalkse gezichtsuitdrukking daarbij sprak boekdelen. Hij had er plezier in om mensen duidelijk te maken dat niemand groter is dan de club.
Hij was er altijd en alle leden kenden hem, zoals ook alle bezoekende clubs hem kenden. Op vele trainingsavonden stond hij achter de bar, zodat de jeugd na hun training nog even naar binnen konden om samen aan de bar te zitten. Joost was een verbindende factor en zorgde ervoor dat deze jongens dan een leuke avond hadden gehad en mede daarom graag naar de trainingen kwamen.
Wij zijn in rouw omdat er een echte Unionist is overleden. Hij zal voortleven in onze herinnering, die permanent gevoed zal worden omdat we elke woensdagmiddag de jongste jeugd welkom heten op de Kluis, aangeduid als F-Joost.
Joost, rust in vrede.
Bestuur VV Union
